شهناز ادیبی سده؛ محمد علی سپهوندی؛ سیمین غلامرضایی
چکیده
چکیدهنﻫﺪف ﻛﻠﻲ در پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهنآگاهی بر افسردگی و اضطراب مادران کودکان اختلال طیف اتیسم بود. طرح پژوهش به صورت نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمونـ پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود، جامعه مورد مطالعه به روش نمونهگیری در دسترس و از مادران مراجعهکننده به خیریه اتیسم حضرت زینب اصفهان ...
بیشتر
چکیدهنﻫﺪف ﻛﻠﻲ در پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهنآگاهی بر افسردگی و اضطراب مادران کودکان اختلال طیف اتیسم بود. طرح پژوهش به صورت نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمونـ پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود، جامعه مورد مطالعه به روش نمونهگیری در دسترس و از مادران مراجعهکننده به خیریه اتیسم حضرت زینب اصفهان انتخاب شد که از میان آنها تعداد20 نفر به طور تصادفی، به دو گروه10 نفری آزمایشی و گواه تقسیم شدند. در مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری یک ماهه به منظور سنجش میزان افسردگی و اضطراب مادران وهمچنین برای گردآوری دادهها از پرسشنامه اضطراب بک و افسردگی بکII استفاده شد. گروه آزمایشی تحت درمان گروهی شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی، طی 8 جلسه 120 دقیقه ای قرار گرفت و گروه گواه هیچگونه درمانی دریافت نکرد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که در مرحله پسآزمون وپیگیری نمره‌های افسردگی و اضطراب در افراد گروه آزمایشی بعد از مداخله به طور معنیداری کاهش یافته است. بنابراین، نتایج این پژوهش بر اهمیت کاربرد این مداخله دردرمان افسردگی و اضطراب مادران کودکان اختلال طیف اتیسم و ارائه افقهای جدید در مداخلات بالینی این افراد تاکید دارد.
